Filistinliler Yahudilere toprak sattı belgeleri!

Filistin’deki Yahudi toprak satın alımı, 1880’lerden İsrail Devleti’nin 1948’deki kuruluşuna kadar Yahudilerin Osmanlı ve Zorunlu Filistin’de toprak edinmesini ifade eder. Filistinliler Yahudilere toprak sattı belgeleri!i

Yahudiler, arazileri satın alarak Filistin topraklarına sahip olmuşlar

Orbit – Bu dönemde Yahudiler, arazileri satın alarak Filistin topraklarına sahip olmuşlardır. 1 Nisan 1945 itibarıyla Yahudiler Filistin topraklarının %5,67’sine sahip olmuştur.

Filistin’deki arazi satın alımları, Siyonist hareketin ortaya çıkmasıyla birlikte hızlanmıştır. Siyonist hareket, Avrupalı Yahudilerin Filistin’e göç etmesini teşvik etmiştir. Bu dönemde yapılan arazi alımları, genellikle Acre’den Rehovoth’a, Esdraelon Vadisi’nden Ürdün Vadisi’ne ve Celile’ye kadar olan sahil düzlüklerinde gerçekleşmiştir.

(Yahudi Ulusal Fonu)

Arazi alımlarının finansmanı için Yahudiler arasında KKL (Yahudi Ulusal Fonu) toplama kutuları dağıtılmıştır. Ancak Osmanlı İmparatorluğu döneminde yabancıların Filistin’de arazi satın almasına izin verilmemiştir. Osmanlı hükümeti, Yahudilere Filistin’deki toprak satışını yasaklama kararı almıştır.

Arazi satışı kısıtlanmış

Filistin’in İngilizler tarafından fethedilmesinden sonra da arazi satışı kısıtlanmıştır. 1920’de kayıtlar yeniden açılmış, ancak büyük arazilerin satışı için Filistin Meclisi’nin onayı gerekmektedir.

Yahudilerin arazi alımları

1930’larda Yahudilerin arazi alımlarının çoğu, sahiplerinden satın alınmıştır. Bu dönemde satın alınan toprakların %52,6’sı Filistin dışındaki toprak sahiplerinden, %24,6’sı Filistinli toprak sahiplerinden, %13,4’ü hükümetten, kiliselerden ve yabancı şirketlerden, %9,4’ü de çiftçilerden satın alınmıştır.

Yahudilerin Filistin’deki toprak satın alımları

Sonuç olarak, Yahudilerin Filistin’deki toprak satın alımları, 1880’lerden 1948’e kadar devam etmiştir. Bu süreçte Yahudiler, arazileri satın alarak Filistin topraklarına sahip olmuşlardır. Ancak bu süreç, Arap nüfusu üzerinde etkiler yaratmış ve bazı tartışmalara neden olmuştur.

31 Aralık 1945’te Filistin’in büyük Yahudi Şirketleri tarafından toprak mülkiyeti (kilometrekare cinsinden) şu şekildedir:

– JNF: 660.10 km²
– PİKA: 193.70 km²
– Filistin Arazi Geliştirme Co. Ltd.: 9.70 km²
– Hemnuta Ltd.: 16.50 km²
– Afrika Filistin Yatırım Ltd.: 9.90 km²
– Bayside Land Corporation Ltd.: 8.50 km²
– Filistin Kupat Am. Banka Ltd.: 8.40 km²
– Toplam: 906.80 km²

Veriler Filistin Araştırması’ndan alınmıştır (Cilt I, s245). Yahudilerin sahip olduğu toprakların yarısından fazlası, en büyük iki Yahudi fonu olan Yahudi Ulusal Fonu ve Filistin Yahudi Sömürgeleştirme Derneği’nin elindeydi.

1948’de İngiliz Mandası döneminin sona ermesiyle, Yahudi çiftçiler 425.450 dönüm araziyi işlemekteyken, Filistinli çiftçilerin 5.484.700 dönüm arazisi işleniyordu.

Peel Komisyonu, 1936’da İngiliz hükümeti tarafından Filistin’deki iç karışıklığın nedenlerini araştırmak üzere görevlendirilmiştir. Lord Peel’in arazi alımıyla ilgili bulgularına göre, arazi mülkiyeti konusunda Zorunlu yükümlülüğün yerine getirilmesi için çaba gösterilmiştir. Komisyon, küçük mülk sahiplerinin korunması amacıyla Filistin Hükümeti tarafından önerilen mevzuatın ciddi zorluklara işaret ettiğini belirtmiştir. Komisyon, Filistin Düzeni Konseyi ve gerekirse Manda Yüksek Komiseri’nin, belirli bölgelerde Yahudilere toprak devrini yasaklama yetkisi veren mevzuatın değiştirilmesini önermiştir. Ayrıca, izole ve küçük arazi parsellerinin Yahudilere satışının durdurulması önerilmiştir.

Arazi kıtlığı, Yahudilerin toprak satın almasından ziyade Arap nüfusunun artmasından kaynaklanmaktadır. Araplar, Yahudilerin büyük miktarda iyi toprak elde ettiğini ve bunun sürdürülemeyeceğini iddia etmektedir. Arazinin yabancılaştırılmasına sadece geniş kapsamlı ekimin mümkün olduğu durumlarda izin verilmesi önerilmiştir.

Ekonomik etki olarak, arazi satışı sonucunda Fellahin adı verilen topraksız Arap çiftçiler dünya pazarlarına ve deniz taşımacılığına bağımlı hale gelmiştir. Dünya pazarında narenciye talebindeki azalma veya ulaşım araçlarının eksikliği, ekonomik durumlarını tehlikeye atmıştır.

Topraksız Arapların sayısı konusunda yapılan kayıtlar sınırlıdır. 1931’de oluşturulan bir kayda göre, 3.271 başvurudan sadece 664’ü kabul edilmiştir. Ancak bu kayıtların eksik olduğu ve yerinden edilen Arapların sayısının daha fazla olabileceği düşünülmektedir.

Kaynaklar:
– Filistin Araştırması (Cilt I, s245)
– Filistin Kraliyet Komisyonu Raporu, Temmuz 1937