Plastik yiyen solucanlar dünyayı kirlilikten kurtaracak!

Avustralyalı bilim adamları plastik yiyerek beslenen solucanları keşfetti. Solucanlar hızla çoğaltılarak doğadaki plastiğin yine doğada kaybolmasının sağlanması amaçlanıyor. Plastik yiyen solucanlar dünyayı kirlilikten kurtaracak!

Bilim Dünyasını umutladıran plastik yiyen solucan

Bilim Dünyasını umutladıran plastik yiyen solucan Avustralyalı bilim adamları tarafından keşfedildi. Bu solucan uzun süre takip edildi ve sonunda çoğaltılmaları için yapılacaklar da belirlendi. Araştırmalar sonucu ortaya çıkan veriler makale olarak da bilimsel dergilerde yayınlandı.

Mikrobiyolog Christian Rinke

Mikrobiyolog Christian Rinke‘nin laboratuvarında göze çarpan şeylerden biri, polistireni çiğneyen ve plastik köpük bloklarına giren solucan benzeri larvaların şaşırtıcı derecede yüksek çatırdayan sesidir. Rinke, çiğnenmiş bir bloğu atmadan önce, başıboş kalanları kontrol etmek için kulağına kaldırdığını söylüyor. “Solucan hala orada yemek yiyorsa,” diyor, “aslında duyabilirsiniz.”

Zophobas morio böceği larvalarına plastik besliyorlar

Rinke ve meslektaşları, bağırsaklarındaki mikropların ve enzimlerin, şaşırtıcı miktardaki plastik atık insanlarının bir kısmını nasıl parçalayacaklarına dair içgörüler sunup sunamayacağını görmek için -büyük boyutları nedeniyle “süper solucanlar” olarak adlandırılan Zophobas morio böceği larvalarına plastik besliyorlar. üretmek.

Solucanların plastiği işleme yeteneği

Araştırmacılar, bu süper solucanların, bardaklardan paketleme fıstıklarına kadar çok çeşitli ürünlerde kullanılan polistirenden başka bir şey içermeyen bir diyetle hayatta kalabileceğini bulmuşlardır. Solucanların plastiği işleme yeteneği, bunun canlıların sindirim sisteminde çok verimli bir şekilde parçalandığını gösteriyor. Avustralya’daki Queensland Üniversitesi’nde çalışan ve ekibinin bulgularını açıklayan ve Perşembe günü Microbial Genomics’te yayınlanan yeni bir çalışmanın yazarlarından olan Rinke, “Onlar temelde yemek yiyen makineler gibiler” diyor..

Tüm solucanlar yamyamlık açısından izlendi

Süper solucanların bağırsak mikrobiyomunun tamamen plastik bir diyete nasıl tepki verdiğini araştırmak için, araştırmacılar yaratıklardan 135’ini üç gruba ayırdı: birine sadece buğday kepeği, diğerine sadece yumuşak polistiren verildi ve üçüncüsüne hiçbir şey verilmedi. Tüm solucanlar yamyamlık açısından izlendi ve aç grubun üyeleri birbirinden izole edildi. Kepekle beslenen larvalar, izlendikleri üç hafta boyunca ağırlıklarını iki katından fazla artırarak, plastikle beslenen veya aç kalan muadillerinden önemli ölçüde daha sağlıklıydı. Bundan sonra, her gruptan bazı solucanlar, böceklere dönüşmek üzere bir kenara bırakıldı.

Plastikle beslenen solucanlar daha fazla kilo aldı

Kepekle beslenen 10 solucandan dokuzu başarıyla büyüyerek böceklere dönüştü ve her üç grubun en çeşitli bağırsak mikrobiyomunu sürdürdü. Plastikle beslenen solucanlar daha fazla kilo aldı. Daha az etkileyici kazanımlar elde etti ama yine de aç solucanlardan daha fazla kilo aldılar. ve bunların üçte ikisi büyüyerek böceğe dönüştü. Açıkça polistirenin larvalar için zayıf bir diyet olduğunu söylüyor Rinke. Ama görünüşe göre maddeden en azından bir miktar enerji elde edebiliyorlar.

Bağırsak bakterileri arasındaki simbiyotik bir ilişki

Bunun nedeni muhtemelen bir süper kurt ve onun bağırsak bakterileri arasındaki simbiyotik bir ilişkidir. Rinke, solucanın esasen plastiği parçalar, böylece bakteriler onu biyolojik olarak parçalayabilir ve daha kolay sindirilebilir olabilecek daha küçük moleküllere parçalayabilir – ya da muhtemelen bir gün yeni plastik oluşturmak için dönüştürülebilir, diyor Rinke.

Plastik yiyen solucanların bağırsaklarındaki organizmalar

Bu bağırsak mikroplarının polistireni parçalamak için hangi bakteriyel enzimleri kullandığını tam olarak bilmek, süreci gelecekte büyük ölçekte tekrarlamak için altın bilettir. Yeni çalışma için, plastik yiyen solucanların bağırsaklarındaki organizmaların genomlarını sıralamak için gereken enzimleri tanımlamak. Rinke, “Metagenomik kullanarak, [sindirim] mikrobiyomdaki tüm genleri gerçekten karakterize edebiliriz” diyor. Rinke’ye göre, diğer böceklerle ilgili önceki çalışmalar, yalnızca bir veya iki olası bağırsak bakterisi veya enzimine odaklanarak kapsamlı değildi.

Bazı solucanların zor plastikleri yiyebileceği

Almanya’daki Greifswald Üniversitesi’nde biyoteknoloji ve enzim kataliz bölümünün başkanı olan Uwe Bornscheuer, bazı böcek larvalarının ayrıştırılması ve bazı solucanların zor plastikleri yiyebileceğinin on yıldan biraz daha uzun bir süre önce ortaya çıkmasından bu yana bu tür verileri bekliyordu. – ve böylece bilim adamlarının biyolojik bozunmayı kullanarak onları geri dönüştürmek için bir yol bulmalarına yardımcı olabilir. Makalede yer almayan ancak bu araştırma alanını takip eden Bornscheuer, yeni yayınlanan çalışmanın “metagenomu inceledikleri ilk sağlam çalışma” olduğunu söylüyor.

Süper solucanların bağırsaklarındaki plastiği

Zophobas morio böceği larvalarının bağırsaklarındaki polistiren Z. morio böceği larvasının bağırsağında polistiren . Kredi: Queensland Üniversitesi Rinke ve meslektaşları, süper solucanların bağırsaklarındaki plastiği biyolojik olarak parçalamak için belirli bir düzende hareket ettiğini düşündükleri belirli enzimleri belirlediler. Ancak Bornscheuer, ekibe, araştırmacıların bu enzimleri yerleştirdikleri sırayla, plastikteki karbon atomları arasındaki kötü şöhretli güçlü bağları kıramayacaklarına dikkat çekti. Bu geri bildirime dayanarak, araştırmacılar şimdi önerdikleri adımları gözden geçiriyorlar: aynı enzimleri daha sonra sürece dahil edecekler.

Süper solucanlar plastik dağlarını çiğniyor

Rinke ve meslektaşları, süper solucanlar plastik dağlarını çiğniyor ama bunun için çöplüklere veya kirli manzaralara bırakılması gerektiğini önermiyorlar – daha ziyade solucanların benzersiz bağırsak mikrobiyomunun, malzemeyi biyolojik olarak parçalamak için kimyasal bir süreç geliştirmenin anahtarı olabilir. Araştırmacılar işlerini onlar için kesti. Yeni çalışmalarının metagenomik verilerini, tanımlanan her bir bakteri enziminin plastiğe ne yaptığını ve tüm enzimlerin plastik atıklarımızı parçalamanın en verimli yolunu bulma umuduyla nasıl bir araya geldiğini deneysel olarak doğrulamak için temel olarak kullanmayı planlıyorlar.